Een soulship of zieleboot  kennen we van volkeren als de Dayak (Borneo). Hij maakt deel uit van de rouwrituelen, waarbij het bootje naar de onderwereld wordt gestuurd om een rustplaats te vinden voor de ziel.   De Asmat in Papoea gebruiken een zieleboot bij de initiatieriten van jongemannen. Hiervoor worden boomstammen gebruikt die versierd worden met voorouderlijke figuren en symbolen. 
Uit de Griekse mythologie kennen wij ook het verhaal van de veerman Charon die overledenen in een bootje over de rivier Styx brengt naar het onderaardse dodenrijk van Hades. Deze zelfde veerman wordt door Orpheus met muziek overgehaald om zijn geliefde Eurydice terug te halen uit het dodenrijk. Als vanzelf horen wij hierbij de prachtige aria `J´ai perdu mon Eurydice´  van Christoph Willibald von Gluck, zo hemels gezongen door Maria Callas. In de Sixtijnse Kapel zien wij ook de boot van Charon in Michelangelo´s  Het Jongste Gericht. 
Het is niet verwonderlijk dat we in het woord soulship een zielsverwant ontdekken, een soulmate die heel dicht bij ons staat.

Deze boot van Ann Derkx is gemaakt uit Belgisch blauwsteen, een blauwgrijze kalksteen. De kleur is bepaald door zeer fijn verspreide plantaardige resten. Deze soulship ligt heel poëtisch op het kleine eilandje, klaar om naar de overkant te varen. Hij herinnert ons aan een geliefde medemens.