In maart 2011 is de kerncentrale van Fukushima in Japan na een zeebeving getroffen door een tsunami, met een kernramp als gevolg. Veel radioactief materiaal is vrijgekomen, waardoor de bevolking in en rondom het gebied is geëvacueerd.    

De Japanse kunstenares Noriko Yida woont niet ver van het rampgebied. Zij is er dus erg bij betrokken en gelooft dat het een wereldwijd probleem zal worden. Zij ziet gelukkig nog steeds de schoonheid van het landschap en laat zich graag inspireren door de verschillende lagen die er in te ontdekken vallen. Elk land heeft zijn eigen karakter, hoewel de aarde nu een gevoelig doelwit is geworden door nucleaire krachten. 

In deze installatie heeft Yida een verbeelding van aardlagen willen maken, verwerkt in glas en gepresenteerd tussen staaldraden en een ijzeren frame. Als kijker moeten wij een uiterst gevoelige indruk krijgen van een menselijke kracht, die zowel ons verleden als een toekomst omvat. Het is een geste van hoop voor de mensheid en de aarde.

Andere Japanse kunstenaars hebben zich de ramp eveneens aangetrokken en hebben sinds 2011 meerdere Fukushima-gerelateerde tentoonstellingen gemaakt. Deze tentoonstellingen of happenings zijn om veiligheidsredenen alleen via film en beschrijvingen te zien, o.a. in het MOMA in New York.